حوزه

حوزه علمیه قم، شاید مهم‌ترین نهاد شهر قم باشد که دامنه نفوذ و اعتبار آن، در تمام کشور گسترده شده است.
نگاه ما به حوزه علمیه قم و نهادهای مرتبط با آن، خارج از چارچوب گفتمان رسمی درون حوزه است.

موضوع‌نامک

موضوع‌نامک

بولتن فشرده و گزیدهٔ موضوع‌نامک، هر از گاه، با گردآوری اندیشه‌های ناب و زلال در سرفصل‌های بنیادین فقه، بنیهٔ نهفته در این سرچشمه‌ها و کارآمدی آن‌ها در به‌سامانی دشواری‌های جامعهٔ امروز را یادآور می‌شود و با گذاردن موضوع‌های پیچیده و پرسش‌های نو بر میز فقه‌پژوهی، در اندیشهٔ شناساندن سَبْک‌های نوینی است برای به میدان آوردن توان اجتهادی و استنباطی فقیهان و فقه‌پژوهان در گستره‌ای فراخ‌تر و گونه‌گون‌تر، در قالبی گزارشی و با تک‌نگاری، که هدف و رسالت آن‌را با جریان نشر، پیوسته نمایان‌تر ‌ساخته. چکادهایی را می‌ستاید و غبار از گوهرهایی می‌زداید، که با جامعه‌افرازی، خیزش‌آفرینی و میان‌داری، پیمان‌های استوار…
مجلات آنلاین حوزوی

مجلات آنلاین حوزوی

تنها رسانه‌ٔ «غیرآنلاین»، «حضوری»، «مستقیم و بدون واسطهٔ فن‌آوری» حوزه‌ها، رسانه «سنتی» منبر است در مسجد‌ها و دیگر گردهمایی‌های مذهبی هم‌سان. دیگر رسانه‌های حوزوی را می‌توان آنلاین دانست؛ از آن ‌جمله، پایگاه‌های اندیشکده‌ها، پژوهشگاه‌ها، دانشنامه‌ها، کتابخانه‌ها، مدرسه‌های علمیه، کانون‌های فرهنگی، تمامی مجله‌های علمی و پژوهشی و حوزوی، دفاتر مراجع تقلید، وب‌سایت‌های پرشمار شخصی و… بررسی رسانه‌های آنلاین حوزوی، در حقیقت بررسی تمامی بنیه رسانه‌ای حوزه‌هاست و می‌توان دیگر پایگاه‌های پرمخاطب، ویژه کارهای حوزوی را نیز در دیگر مذهب‌ها و سرزمین‌های فکری و اندیشِگی به این فهرست افزود چون: دایره المعارف فقه اسلامی چاپ کویت و… بازشناساندن مرزها و ویژگی‌های رسانه…
«حوزهٔ» جدید

«حوزهٔ» جدید

از روی‌دادهای رسانه‌ای درخور بررسی زمستان ۹۶، انتشار شماره نخست دور جدید مجله حوزه است که با همه دگردیسی‌ها و پوست‌اندازی‌ها، تند و تیزی قلم‌اش را پاس داشته است و سرعت و روزآمدی و اندازه‌مندی را در کانون نگاه قرار داده است. مجلهٔ حوزه، پس از فراز و نشیب‌ها، با تکیه بر نسل‌های گوناگونی از نویسندگان فهیم و بینا و چندسویه نگر و مهیا به فهم رسانه‌ای و البته با به فراموشی نسپاردن قلم، و تکیه و پای‌افشاری‌ بر سردبیری تراز، پا به میدان نهاده‌ است.
غروبِ پگاه

غروبِ پگاه

«پگاه حوزه»، با گزارش‌های نوبه‌نو از دگرگونی‌های اندیشه‌گی و نخبه‌گانی، و با شناسایی و شناساندن روشنفکران و نقش‌آفرینان فرهنگی و اجتماعی در گسترهٔ سرزمین‌های اسلامی، بایستگی حضور اندیشمندانه، عالمانه و فقیهانه در کانون‌های دگرگون‌خواهی اجتماعی و سیاسی جهان اسلام را به حوزه‌های علمیه یادآور می‌شد؛ محوری که اگرچه با ترش‌رویی‌ها و مخالفت‌ها، سرانجام واگذاشته شد، ولی چندی بعد، و با فرارسیدن بهار بیداری در گوشه و کنار اقلیم اسلامی، و اندریافت نیاز به هماهنگی کنش‌گران و تحول‌خواهانِ در عرصه و میدان، روشن شد جهت‌گیری سودمندی بوده و برخاسته از شناخت روشن از جهان عرب و اسلام و بر پایه پیش‌بینی‌های…
دکمه بازگشت به بالا