تنها رسانه‌ٔ «غیرآنلاین»، «حضوری»، «مستقیم و بدون واسطهٔ فن‌آوری» حوزه‌ها، رسانه «سنتی» منبر است در مسجد‌ها و دیگر گردهمایی‌های مذهبی هم‌سان.
دیگر رسانه‌های حوزوی را می‌توان آنلاین دانست؛ از آن جمله، پایگاه‌های اندیشکده‌ها، پژوهشگاه‌ها، دانشنامه‌ها، کتابخانه‌ها، مدرسه‌های علمیه، کانون‌های فرهنگی، تمامی مجله‌های علمی و پژوهشی و حوزوی، دفاتر مراجع تقلید، وب‌سایت‌های پرشمار شخصی و…
بررسی رسانه‌های آنلاین حوزوی، در حقیقت بررسی تمامی بنیه رسانه‌ای حوزه‌هاست و می‌توان دیگر پایگاه‌های پرمخاطب، ویژه کارهای حوزوی را نیز در دیگر مذهب‌ها و سرزمین‌های فکری و اندیشِگی به این فهرست افزود چون: دایره المعارف فقه اسلامی چاپ کویت و…
بازشناساندن مرزها و ویژگی‌های رسانه حوزوی نیز می‌تواند این فهرست را بهینه کند.
در هر حال، این معرفی کوتاه از رسانه‌های آنلاین حوزوی مقدمه است. نگاه ما در قم‌نامه در این یادداشت، پرداختن به سایت‌هایی است که قالب مجله دارند و دارای سردبیری مخصوص مجله هستند. به همین دلیل از بسیاری از پایگاه‌های اطلاعاتی پر و پیمان گذشتیم. در یادداشت‌هایی دیگر به دیگر رسانه‌های آنلاین حوزوی می‌پردازیم.
در چارچوب نگاهِ «توسعه‌ی شهر قم» و «قم؛ شهری که حرف می‌زند» و «قم؛ شهری که فکر می‌کند» «قم؛ شهری که منتشر می‌کند»، به این فکر می‌کنیم که دیاگرامی از روند فکر در شهر قم ایجاد کنیم و شکلش را بکشیم و رنگش کنیم!
روایت نشریات حوزوی البته ادامه دارد.
